اثربخشی برنامه آموزش بهبود کیفیت زندگی کاری بر تعارض کار-خانواده و خودشکوفایی کارکنان بر اساس نقش تعدیل گر امنیت شغلی ادراک شده و خوش بینی

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

1 دانشگاه اصفهان

2 دانشیار گروه روانشناسی دانشگاه اصفهان

3 استاد گروه روانشناسی دانشگاه اصفهان

4 استاد گروه مشاوره دانشگاه اصفهان

چکیده

هر سازمانی به دنبال حفظ دارایی­های با ارزش خود است تا از این طریق بقا و بالندگی خود را تضمین کند. ارزشمندترین دارایی هر سازمان  نیروی انسانی آن است، بنابراین ضروری است تا کاهش چالش­ها و افزایش شکوفایی آنان مورد توجه قرار گیرد؛ بر این اساس هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی برنامه آموزش بهبودکیفیت زندگی کاری بر تعارض کار-خانواده و خودشکوفایی کارکنان بر اساس نقش تعدیل­گر امنیت شغلی ادراک شده و خوش بینی  بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان بخش تولید کارخانه تولیدی و صنعتی نهان­ گل بروجن در بر می ­­گرفتند که از میان آنها 30 نفر بر اساس شیوه­ نمونه­ گیری تصادفی در قالب دو گروه آزمایش و کنترل در مطالعه شرکت یافتند. ابزارهای گردآوری داده­ ها شامل مقیاس تعارض کار-خانواه کاربالو-پنلا و همکاران(2018)، پرسشنامه امنیت شغلی ادراک شده  اولدهام (1986) به نقل از گُرتزکی (2016)، مقیاس خودشکوفایی فاراسی و کانیستراسی (2015) و آزمون جهت­ گیری به زندگی(شییر و کارور، 1985) بود. داده ­های بدست آمده از طریق روش تحلیل واریانس با اندازه های مکرر، تحلیل مسیر، رگرسیون خطی و الگوی معادلات ساختاری  با استفاده از نرم­ افزارهای SPSS24 و AMOS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که برنامه آموزش بهبود کیفیت زندگی کاری در کارکنانی که دارای احساس امنیت شغلی متوسط و پایینی هستند باعث کاهش تعارض کار-خانواده شده و از سوی دیگر باعث افزایش خودشکوفایی در کارکنانی که خوش­بینی بیشتری دارند، می ­گردد.  

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Effectiveness of Quality of Work Life Improvement Training Program on Employee Work-Family Conflict and Self-actualization Based on the Moderating Role of Perceived Job Security and Optimism

نویسندگان [English]

  • Amin Barazandeh 1
  • Hossein Samavatyan 2
  • Abolghasem Nouri 3
  • Mohammad Reza Abedi 4
1 university of Isfahan
2 University of Isfahan
3 University of Isfahan
4 University of Isfahan
چکیده [English]

Each organization tries to keep its valuable assets in order to guarantee its survival and development. Human resources are the most valuable organization asset; therefore it is necessary to reduce their challenges while increasing their acctualization. The purpose of this study is to assign the quality of work life improvement program effectiveness on employee work-family conflicts based on perceived job security moderating role and self-actualization based on optimism moderating role. The research statistical population was 30 production employees of NahanGol company at Borujen, who participated in the study based on random sampling in terms of two experimental and control groups. The data gathering tools included the work-family conflict scale (Carballo-Penela & et al, 2018), the perceived job security questionnaire (Hockman, 1986 quotes Goretzki, 2016), self-actualization scale (Faraci and Cannistraci ,2015) and the life orientation test (Scheier & Carver, 1985). Data were analyzed using repeated measures analysis of variance, path analysis, linear regression and structural equations model using SPSS24 and AMOS softwares. The results showed that the improving quality of work life training program reduces work-family conflicts in epmloyees with medium or low level of perceived job security and increases the self-actualization in employees who are more optimistic.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Quality of Work Life
  • Work-Family Conflict
  • Perceived Job Security
  • Self-Actualization
  • Optimism