نقش واسطه‌ای تعالی‌یابی شغلی در رابطه بین انطباق‌پذیری مسیر شغلی با اشتیاق شغلی

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسنده

استادیار گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرم‌آباد، ایران

چکیده

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش واسطه­ای تعالی­ یابی شغلی در رابطه بین انطباق­ پذیری مسیر شغلی با اشتیاق شغلی انجام شد. روش: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری کارکنان بنیاد شهید و امور ایثارگران شهر تهران در سال 1398 بود. از این جامعه تعداد 282 نفر با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. داده ها با استفاده از مقیاس انطباق­پذیری مسیر شغلی(ساویکاس، 2012)، پرسش­نامه تعالی­ یابی شغلی(اسلمپ و ولابرودریک،2013)، و مقیاس اشتیاق شغلی اترخت(اسکافلی و همکاران، 2002) گردآوری و با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری تحلیل شد. یافته­ ها: نتایج نشان داد اثر مستقیم انطباق ­پذیری مسیر شغلی بر تعالی­یابی شغلی(38/0=β، 01/0P< )، اثر مستقیم تعالی­ یابی شغلی بر اشتیاق شغلی(45/0=β، 01/0P<)، و اثر مستقیم انطباق­ پذیری مسیر شغلی بر اشتیاق شغلی(23/0=β، 01/0P< ) مثبت معنادار است. همچنین، نتایج نشان داد که نقش واسطه ­ای تعالی­یابی شغلی در در رابطه انطباق­ پذیری مسیر شغلی با اشتیاق شغلی (17/0 =β، 01/0P<) معنادار است. نتیجه ­گیری: بر اساس یافته­ ها، می­توان نتیجه گرفت که اگر سازمان­ فضای مطلوبی برای کارمندان ایجا کند، آنها می­توانند از طریق تعالی­ یابی شغلی،  انطابق­ پذیری مسیر شغلی را در محل کار ابراز کنند که این به نو به خود به افزایش اشتیاق شغلی منجر می­شود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Mediating Role of Job Crafting in the Relationship between Career Adaptability and Work Engagement

نویسنده [English]

  • salman zarei
Assistant Professor, Department of Psychology, Faculty of Literature and Humanities, Lorestan University, Khorramabad, Iran
چکیده [English]

 
Aim: The present study aimed to examine the mediating role of job crafting in the relationship between career adaptability and work engagement. Methods: In this correlational study, a total of 282 individuals have randomly sampled among the employees of the Martyrs Department of Tehran Province in 2019. Data were collected using the Career Adapt-Abilities Scale (Savicas, 2012), Job Crafting Questionnaire (JCQ; Slemp & Vella-Brodrick, 2013), and Utrecht work Engagement Scale (Schaufeli et al., 2002) and were analyzed using Structural Equation Modeling. Results: The results showed that the direct effect of career adaptability on job crafting (β = 0.38, P<0.01), the direct effect of job crafting on work engagement (β= 0.45, P<0.01), and the direct effect of career adaptability on work engagement (P<0.01, β = 0.23) were significantly positive. Also, the results showed that the mediating role of job crafting in the relationship between career adaptability and work engagement was significant (β = 0.17, P<0.01). Conclusion: it can be concluded that when companies create a space for employees, they can express their occupational adaptability at work through the design of their workplace, which is related to occupational commitment.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Career Adaptability
  • Job Crafting
  • Work Engagement
تاجی، هاله.، مهداد، علی. (1398). پیش­بینی ادراک خودکارآمدی و اشتیاق شغلی از طریق تعالی­یابی شغلی و ادراک حمایت سازمانی. فصلنامه مشاوره شغلی و سازمانی، 11(39)، 89- 112.
جلالی، قصه. (1386). تاثیر معناسازی در کار بر شادی شغلی و فرسودگی شغلی کارمندان. پایان نامه کارشناسی ارشد رشته مشاوره شغلی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان.
صالحی، رضوان.، عابدی، محمدرضا.، باغبان، ایران. و نیلفروشان، پریسا. (1392). بررسی ساختار عاملی، اعتبار و روایی مقیاس انطباق­پذیری مسیر شغلی (CAAS). فصلنامه اندازه­گیری تربیتی، 4(16)، 49-65.
علی­عسکری، الناز. (1396). نقش تعالی­یابی شغلی در کیفیت زندگی کاری و بهره­وری کارکنان: نقش یانجی اشتیاق شغلی. پایان­نامه کارشناسی ارشد روانشناسی صنعتی- سازمانی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان.