نوع مقاله : علمی - پژوهشی
نویسندگان
1 کارشناسی ارشد مشاوره شغلی دانشگاه اصفهان
2 استادیار گروه مشاوره دانشگاه اصفهان،اصفهان،ایران
چکیده
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجیگری فاصله با هدف مسیر شغلی و استرس مسیر شغلی در رابطه با بازخورد هدف مسیر شغلی و پایستگی تحصیلی دانشآموزان بود. این پژوهش از نوع همبستگی در قالب مدلسازی معادلات ساختاری بود. جامعه-ی آماری این پژوهش، شامل کلیهی دانشآموزان پایهی چهارم دبیرستان شهر اصفهان در سال تحصیلی 96-1395 بود. از این جامعه نمونهای به حجم 450 دانشآموز (50% پسر و 50% دختر) به روش نمونهگیری طبقهای تصادفی انتخاب شد. بهمنظور گردآوری دادهها از مقیاس پایستگی تحصیلی، مقیاس بازخورد هدف مسیر شغلی، مقیاس فاصله با هدف مسیر شغلی و پرسش-نامهی استرس دانشگاهی کرهای استفاده شد. نتایج نشان داد فاصله با هدف مسیر شغلی در رابطهی زیرمقیاس بازخورد منفی در مورد پیشرفت با پایستگی تحصیلی، نقش میانجی کامل داشت؛ ولی دو زیرمقیاس دیگر بر پایستگی تحصیلی، اثر غیرمستقیم داشتند. استرس مسیر شغلی در رابطهی زیرمقیاس بازخورد منفی در مورد پیشرفت با پایستگی تحصیلی، نقش میانجی کامل داشت؛ ولی دو زیرمقیاس دیگر بر پایستگی تحصیلی، اثر غیرمستقیم داشتند؛ همچنین فاصله با هدف مسیر شغلی در رابطهی زیر-مقیاس بازخورد منفی در مورد پیشرفت با استرس مسیر شغلی، نقش میانجی کامل و در رابطهی دو زیرمقیاس دیگر نقش میانجی نسبی داشت. در نتیجه به منظور تقویت پایستگی تحصیلی دانشآموزان چهارم دبیرستان باید به نقش استرس مسیر شغلی، فاصله با هدف مسیر شغلی و بازخورد هدف مسیر شغلی توجه داشت.