نقش خودکارآمدی شغلی در رابطه بین بازاریابی داخلی و جوّ توسعه منابع انسانی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبائی

2 گروه مدیریت بازرگانی، مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران

چکیده

هدف: پژوهش حاضر با هدف نقش خودکارآمدی شغلی در رابطه بین بازاریابی داخلی و جوّ توسعه منابع انسانی در بین کارکنان شعب شرکت بیمه پاسارگاد استان تهران انجام پذیرفت. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف، تحقیقی کاربردی و از حیث روش، از نوع توصیفی_ پیمایشی است. از میان 197 نفر از جامعه آماری این پژوهش، حداقل 130 نفر با استفاده از فرمول کوکران و روش در دسترس، به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. در نهایت، 137 پرسش‌نامه جمع‌آوری شد. برای اندازه‌گیری متغیر‌ها، از سه پرسش‌نامه استاندارد، بازاریابی داخلی مری و همکاران (2013)، خودکارآمدی شغلی پت و همکاران (1999) و جوّ توسعه منابع انسانی رائو و آبراهام (1986) استفاده گردید. به-منظور تجزیه و‌تحلیل داده‌های پژوهش از نرم‌افزار‌های SPSS و Smart PLS، با رویکرد مدل‌سازی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد، خودکارآمدی شغلی کارکنان توانسته است به‌عنوان نقش میانجی در رابطه میان بازاریابی داخلی و جوّ توسعه منابع انسانی نقش مؤثری ایفا نماید. نتیجه‌گیری: نتایج حاکی از آن است که کارکنان دارای خودکارآمدی بالا، دید مثبت‌تری نسبت به جوّ توسعه‌ای منابع انسانی دارند، زیرا خودکارآمدی شغلی، شاخص‌های بازاریابی داخلی را به جوّ توسعه منابع انسانی پیوند می‌دهد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Role of Occupational Self-efficacy in the Relationship between Internal Marketing and Human Resource Development Climate

نویسندگان [English]

  • Mehdi Yazdanshenas 1
  • Mehri Afshari 2
1 Associate Professor, Department of Business Management, Faculty of Management and Accounting, Allameh Tabataba`i University,
2 Department of Business Management, Faculty of Management and Accounting, Allameh Tabataba`i University, Tehran, Iran
چکیده [English]

Aim: The aim of present study was to explain a model of the role of occupational self-efficacy in the effect of internal marketing on human resources development climate among the employees of Pasargad Insurance Company`s branches in Tehran province.

Method: The present study was an applied research in terms of its purpose and descriptive-survey in terms of its method. Among 197 people from the statistical population of this research, 130 people were selected as a sample using Cochran's formula and the available method. Finally, 137 questionnaires were collected. To measure the variables, three standard questionnaires were used, Mary et al.'s internal marketing (2013), Pat et al.'s occupational self-efficacy (1999), and Rao and Abraham's (1986) human resources development climate. The validity was calculated through its content and structure, its reliability using Cronbach's alpha 0.967. In order to analyze the SPSS version 26 and Smart PLS version 3 software were used.

Results: The research showed that there is a significant relationship between internal marketing and human resource development climate, and the occupational self-efficacy of employees has been able to play an effective role as a mediator in the relationship between internal marketing and human resource development climate.

Conclusion: It indicates that internal marketing is strong driver for the human resources development climate, and employees with high self-efficacy have a more positive view of the human resources development climate, because occupational self-efficacy links internal marketing indicators to human resources development climate.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Internal Marketing
  • Human Resources Development Climate
  • Occupational Self-efficacy
مشاوره شغلی و سازمانی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده
انتشار آنلاین از تاریخ 15 اسفند 1402

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار