TY - JOUR ID - 100596 TI - بررسی نقش میانجی‌گری انطباق‌پذیری مسیرشغلی در ارتباط بین شخصیت و ارزیابی بنیادین خویشتن با آمادگی گذار دانشگاه به کار JO - مشاوره شغلی و سازمانی JA - JCOC LA - fa SN - 2008-1626 AU - شریفی, شیوا AU - صادقی, احمد AD - کارشناسی ارشد مشاوره شغلی ، دانشگاه اصفهان AD - دانشیار مشاوره شغلی، دانشگاه اصفهان Y1 - 2021 PY - 2021 VL - 12 IS - 45 SP - 71 EP - 96 KW - ارزیابی بنیادین خویشتن KW - انطباق پذیری مسیر شغلی KW - شخصیت KW - گذار دانشگاه به کار DO - 10.52547/jcoc.12.4.71 N2 - هدف: پژوهش حاضر، با هدف بررسی نقش میانجی‌گری انطباق‌پذیری مسیرشغلی در ارتباط بین شخصیت و ارزیابی‌بنیادین‌خویشتن با آمادگی گذار دانشگاه به کار انجام شد. روش: روش پژوهش توصیفی، همبستگی بود که با تحلیل معادلات ساختاری با استفاده از نرم‌افزارهای SPSS 23 و AMOS 23 انجام شد. جامعه‌ی آماری، دانشجویان ترم 6 تا 8 مشغول به تحصیل دوره کارشناسی دانشگاه اصفهان، در سال تحصیلی 97-96 بودند. روش نمونه‌گیری، طبقه‌ای متناسب با حجم و جنسیت بود و در نهایت، از بین جامعه‌ی 2683 نفری، 401 دانشجو مورد بررسی قرار گرفتند. ابزارهای گردآوری داده‌ها شامل پرسشنامه‌ی پنج عاملی بزرگ شخصیت (NEO-FFI) مک کری و کاستا (2004) و مقیاس‌های ارزیابی‌بنیادین‌خویشتن جاج و دورهام (2003)، انطباق‌پذیری مسیرشغلی ساویکاس و پورفلی (2012) و آمادگی گذار دانشگاه به کار صادقی و همکاران (1396) بود. یافته‌ها: نتایج نشان داد که انطباق‌پذیری مسیرشغلی، میانجی کاملی (02/0 p <) برای ارتباط برونگرایی و گذار دانشگاه به کار بود ولی در رابطه‌ی ارزیابی‌بنیادین‌خویشتن (02/0 p <)، وجدان‌گرایی (05/0 p <)‌ و توافق‌پذیری (05/0 p <) با گذار دانشگاه به کار، میانجی جزئی محسوب می‌شد، همچنین ارتباط بین تجربه‌گرایی‌، با آمادگی گذار دانشگاه به کار کاملاً مستقیم (001/0 p <) و انطباق‌پذیری مسیرشغلی میانجی‌ رابطه‌ی بین تجربه‌گرایی و آمادگی گذار نبود. علاوه بر آن، در ارتباط روان‌رنجوری با آمادگی گذار، نقش انطباق‌پذیری مسیرشغلی، بی‌اثر بود. نتیجه‌گیری: نتیجه‌ی پژوهش حاضر اذعان دارد که افزایش انطباق‌پذیری مسیرشغلی دانشجویان می‌تواند تسهیلگری برای افزایش موفقیت فرآیند گذار دانشگاه به کار آن‌ها باشد، علاوه بر این، با توجه به اینکه ارزیابی دانشجویان از میزان شایستگی‌ها و توانمندی‌هایشان، عامل مؤثری بر میزان انطباق‌پذیری مسیرشغلی و آمادگی گذار دانشگاه به کار آن‌ها می‌باشد، طرح‌ریزی برنامه‌هایی جهت افزایش میزان ارزیابی دانشجویان از ویژگی‌های بنیادین خویشتنشان، ضروری می‌نماید. همچنین در طرح‌ریزی‌‌های به منظور افزایش ارزیابی‌بنیادین‌خویشتن، انطباق‌پذیری مسیرشغلی و آمادگی گذار دانشگاه به کار افراد، بهتر است ویژگی‌های شخصیتی آن‌ها مورد توجه قرار گیرد. UR - https://jcoc.sbu.ac.ir/article_100596.html L1 - https://jcoc.sbu.ac.ir/article_100596_d10990cce16718316ea6f5083b81ce5a.pdf ER -